Het was een vrij rustig weekend vergeleken met het vorige. Maar goed ook, we worden een beetje ouder eh. Vrijdagavond uit gaan eten met de koters, allemaal naar California Pizza Kitchen en daarna wat ronddolen in het aanpalende winkelcentrum waar alles klaargemaakt wordt voor kerstmis (geen Sint hier dus ze beginnen wat vroeger met kersttoestanden). De troon van Santa staat al te wachten.
Zaterdag hadden we Baby Disco tickets waarvoor we in de stad moesten zijn. Ruby Skye stelde zijn deuren open voor peuters en kleuters en hun ouders om allemaal samen te swingen op jaren 70 en 80 disco deuntjes. Eten, drinken en face painting was allemaal voorzien en tegen al mijn verwachtingen in werd er zelfs alcohol geschonken (aan de ouders, tegen fikse betaling). Elise (te druk) en Mattias (too loud!) vonden er niks aan (benieuwd hoe lang dat nog gaat duren) en na anderhalf uur zijn we dan maar afgedropen. Elise heeft dan nog een playdate gehad en de Zaterdag zat er weeral op.
Zondagmorgen gewebcammed met de familie en dan zijn we de jacht begonnen op sint en kerst cadeautjes. Volgende week is het Thanksgiving en begint de echte aanloop naar kerst. Eerst Black Friday (heb ik daar al ooit over geschreven?), dan Cyber Monday en dan de Mad-Dash tot 24 December, 23:59. Dan kan je maar beter uit de winkels blijven.
Uw man vanbinnen,
Mark.
Na vele jaren proberen om Jaques Vilrokx (professor Sociologie aan de VUB en neef van mijn vader) de loef af te steken ben ik hem eindelijk voorbijgestoken op google.com. Als je nu zoekt naar "Vilrokx" op google.com komt mijn Facebook profile eerst! Woehoee.
Pfew, wat een weekend weeral.
Vrijdagavond, pokernight op een fantastische locatie. Een van mijn pokerbuddies heeft een magazijn gekocht voor zijn bedrijfje en aangezien het nog volledig leeg stond hebben we dat effe ingespeeld. Het gebouw ligt in een industriele wijk, vlak langs een spoorweg waar om de 15 minuten een vrachttrein langs davert, binnenkomen langs de stalen rolpoort garage ... net als in de film. Iedereen had ook cigaren meegebracht (normaal spelen we bij iemand thuis dus kan er niet gerookt worden) waarvan duchtig gebruik werd gemaakt. Om 2:30 ben ik buitengestrompeld met $200 meer dan ik was gekomen, leuke avond :-)
Dan zaterdagmorgen om 10 uur moesten mijn meisjes hun laatste wedstrijd van het seizoen afwerken, Coach Mark was nog niet te goei maar ze hebben weeral een puike prestatie afgeleverd (teruggekomen van 0-3 om te winnen met 6-4), we hebben dus maar 1 wedstrijd verloren dit seizoen (0-1 in den alerlaatste seconde), het weekend was nog maar pas begonnen en het kon al niet meer stuk.
Van de voetbal recht naar een verjaardagsfeestje bij de Fam. Stone (mijn VS surrogaat familie). Om 2 uur heb ik Mattias naar huis gebracht voor zijn middagdutje en heb ik dan zelf ook maar een paar uurtjes "platte rust" genomen (merci Carine). Om 17:30 zijn we wakker geworden, Mattias eten gegeven en me klaar beginnen maken voor een pokertournooitje bij diezelfde Stones. Dat is een beetje een traditie aan het worden om te blijven hangen na een feestje daar en dan een beetje na te kaarten. Dus om 8 uur zat ik daar weer, zonder cigaar deze keer, tot 23:00, helaas $60 lichter naar huis gegaan, me in de pan laten draaien door een 23 jarige snotaap.
Zondag dan was het hier bijna 30 graden dus zijn we maar naar de oceaan gegaan om de kinderen hun kurren te laten uitwerken op de zand in plaats van op ons. En dat heeft blijkbaar goed gewerkt want ze zijn allebei in slaap gevallen rond een uur of 2, zalig, dat gebeurt zeer zelden. Dan ben ik wat gaan winkelen en toen zat het weekend er weer op. Time surely flies when you are having fun.
Uw man vanbinnen,
Mark.
Elk jaar in November moeten wij zelf onze benefits (extra-legale voordelen) uitkiezen. Dat klinkt misschien wel leuk, maar we hebben het hier niet over vakantiedagen of maaltijdchecks maar over verzekeringen: levens-, ongevallen- en ziekteverzekering. Gedurende 2 weken moeten we uit maken hoe ziek, gewond of dood we het volgende jaar gaan zijn en geladen met die wetenschappelijke kennis selecteren we dan de verzekering die ons daar het best tegen beschermt. En als kers op de taart, eenmaal je keuze gemaakt kan je niet meer veranderen tot de volgende Open Enrollment.
Voor de levens- en ongevallenverzekering valt de keuze nogal mee, ik kies gewoon degene die het meeste uitbetaalt, het probleem zit hem in de ziekteverzekering. Ziet U, in Belgie moet je alleen maar kiezen bij welke ziekenkas je gaat, maar uiteindelijk maakt die keuze weinig uit. Elke ziekenkas betaalt hetzelfde uit. Hier kies je voor een "plan", elk plan van verschilt in wat wordt terugbetaald en wat niet, hoeveel wordt terugbetaald en naar welke docter of specialist je mag gaan. Hoe "luxeuzer" het plan, hoe meer U betaald. Bent U van plan om een gezin te starten, dan kiest U voor het plan dat daarvoor de beste uitkeringen geeft. Ongewenste zwangerschap: brute pech! De ziekenhuisrekening voor Elise en Mattias waarvoor Carine welgeteld 2 dagen in het ziekenhuis mocht blijven: $25,000 ... per baby. Aangezien wij alles goed gepland hadden betaalde de verzekering het meeste terug, maar dat zijn serieuze bedragen. 1 verkeerde keuze tijdens Open Enrollment en je kunt zeer vlug in de problemen zitten. Wat het allemaal nog interessanter maakt is dat je kan "sparen" voor onvoorziene ziektekosten gedurende het jaar. Hoeveel je wil sparen het volgende jaar moet je ook tijdens Open Enrollment vast leggen. Pittig detail: het geld dat je niet gebruikt gedurende het jaar ben je kwijt!
Open Enrollment is niet bepaald mijn favorite periode.
Zoals jullie waarschijnlijk al hebben gemerkt heb ik me de laatste twee weken wat meer bezig gehouden met mijn Blogs. Maar daar houdt het niet bij op, bij wijze van experiment heb ik me volledig gestort op het wereldje van Internet Social Networking. Ik moet toegeven, ik ben nooit een echte fan geweest van het on-line equivalent van een gezellige babbel in cafe De Kroon en ik weet dat er onder mijn Lommelse vrienden ook zo veel denken.
Het probleem is echter niet het fenomeen zelve maar de manier waarop we het gebruiken. Ziet U, ik kan niet naar De Kroon gaan. Ik ga hier naar mijn lokaal stamcafe of pokergame om mijn fix van locale zever (geloof me, Lommel heeft daar geen patent op) te krijgen , maar ik word nogal raar aangeken als ik "STIFT! Elleboog op tafel!" roep wanneer ik mijn Full House op het groene laken gooi. Ik heb me altijd afgevraagd hoe ik mijn leven in Belgie kan connecteren met mijn leven hier in Californie. Dit blog (en de e-mail krant daarvoor) waren een eerste stap in die richting maar het is eenrichtingsverkeer, af en toe een commentaar van jullie op mijn posts werkte niet voor mij en dus stierf mijn blog een langzame dood, ik heb nood aan meer.
Het antwoord staarde me natuurlijk al jaren in het gezicht. Wat ik nu eindelijk door heb is dat het online sociaal wereldje geen substituut is voor de echte wereld maar dat het mekaar complimenteert, het ene is een "natuurlijk" verlengde van het ander. Eenmaal dat ik dat door had was er geen houden meer aan. Ik zit al enkele jaren op Facebook maar ik wist nooit goed wat er mee aan te vangen maar nu weet ik het dus. Ik heb vrienden gevonden op Facebook die ik al jaren niet meer gezien of gesproken had, sommige van hun wonen ondertussen ook in het buitenland en zou ik dus nooit meer tegen het lijf lopen om de vriendschap terug aan te kunnen wakkeren, dat kan alleen maar online! En natuurlijk ontmoet je ook andere mensen die je anders nooit zou ontmoet hebben, je maakt er nieuwe vrienden met dezelfde interesses of situaties, bijvoorbeeld andere Belgen die ook in de VS wonen.
Ondertussen zit ik ook op Twitter waar je me van minuut tot minuut kan volgen, letterlijk. Als jullie nu allemaal hetzelfde doen, dan weet ik ook wat er in De Kroon gebeurt is dit weekend ;-) Jullie kunnen zien welke websites ik interessant vindt (delicious), mijn profesioneel profiel (LinkedIn), mijn blog profiel, wat ik voor mijne kerstmis wil, naar welke muziek ik luister of welke fotos ik maak.
Komaan mensen, ik wil tweerichtingsverkeer, maak U een Facebook account aan en connecteer met uw vriend online.
Uw man vanbinnen,
Mark.
Ik heb de afgelopen 12 weken het plezier gehad om mijn dochter en 8 andere meisjes te coachen. Mijn voetbalploegske heeft bijna elke tegenstander van de tafel geveegd wat bewijst dat ge niks van voetbal moet kennen om een goede coach te zijn (eh Jan!).
Hier een video van onze voorlaatste wedstrijd, veel plezier.
En jullie maar lachen met mij, ik ben in goed gezelschap ...
Lekker warm vandaag!
Enkele Frontpages van Amerikaanse kranten
Vandaag is het hier Halloween, een van mijn favoriete feestdagen. Het is een beetje een mix van 3-koningen en Carnaval, iedereen verkleedt zich en de kinderen gaan van deur tot deur in hun buurt om paniek te zaaien (trick). Als rechtgeaarde amerikaantjes kan je ze altijd omkopen met wat snoep (treat), vandaar hun waarschuwing als je de deur opent: "Trick or Treat", recht voor de raap, dan weet je meteen waar je aan toe bent, nog zo'n amerikaanse eigenschap. Voor ons betekend Halloween meestal het huis versieren met spinnewebben, uitgeholde pompoenen en skeletten, niets overdreven. We nodigen meestal vrienden en vriendinnetjes uit van Elise en Mattias, de ouders eten en drinken wat terwijl de kinderen het kot afbreken totdat we allemaal samen, tegen het vallen van de avond beginnen aan onze tocht. De huizen die openstaan voor een bezoekje van de kinderen maken dit altijd duidelijk bvb. door een lampje-met-halloween-thema te laten branden in hun raam. Anderen zijn dan weer iets minder subtiel en toveren hun tuin om in een kerkhof, compleet met zombies die uit de grond kruipen, ook meestal een teken dat daar snoep te halen valt. Huizen die geen enkel teken van leven vertonen worden dan ook gewoon met rust gelaten. Een beetje gesoficikeerder dan bij ons waar wij overal ongevraagd gingen aanbellen en als men niet opendeed ofwel luidkeels "Hoog huis, Laag huis. Er zit een gierige pin in huis!" begonnen te zingen of, erger, een gazet vol stront in brand staken en voor de deur legde zodat de eigenaar de keuze had om ofwel zijn deur in vlammen te zien opgaan ofwel met zijn geruite pantoffels brandende feces uit te stampen.
Voor ons Elise is Halloween een nachtmerrie, letterlijk. Ze is als de dood voor alles dat gemaskerd is, inclusief Dora, Elmo en Mickey Mouse en dat is natuurlijk een probleem met Halloween. Vorig jaar liepen we na 2 huizen iemand tegen het lijf die verkleed was als Jack-In-The-Box (mascot van een burgerjoint hier) en ik heb haar de hele avond kunnen dragen want natuurlijk wil ze niet naar huis, overal wordt er snoep uitgedeeld. Een constant gevecht tussen haar maskaphobia en liefde voor alles wat zoet is, hopelijk gaat het dit jaar beter. Onze Mattias heeft dan weer te weinig schrik en zou met de eerste de beste vampier mee naar huis gaan (daar moet hij niet slapen, hij slaapt niet graag eh).
Elise gaat als Sneeuwitje en Mattias als Elvis, morgen zal ik een paar foto's posten, nadat we van de sugerhigh gecrashed zijn.
Uw man vanbinnen,
Mark.
Wat vindt U van mijn nieuwe blog stijl?
Ik heb mijn posts opzettelijk een beetje minder persoonlijk gemaakt om een ietwat breder publiek te kunnen entertainen. Dat laat me ook toe om wat vaker berichtjes achter te laten want ik maak zelf niet veel mee door de week.
U mag gerust ook enkele onderwerpen suggereren en commentaar achterlaten op mijn blog, ik zal mijn best doen om op elk te reageren.
Uw man vanbinnen,
Mark.
--
Thinking of moving to Linux? http://imovedtolinux.blogspot.com/
Ongelofelijk dat ik in al die jaren nooit de Mail-In Rebate (MiR) heb vermeld. Van alle amerikaanse eigenaardigheden is dit een van mijn favoriten waar ik als zuinige belg gretig gebruik van maak. Een Mail-In rebate is een soort kortingsbon, maar inplaats van de korting onmiddellijk aan de kassa te krijgen moet je de bon opsturen, vandaar de naam. Je betaald dus eerst de volle pot en later, als de bon aanvaard wordt, krijg je je geld terug. En daarin ligt nu net het probleem, de coupon kan voor allerlei redenen geweigerd worden. Allow me to elaborate...
MiR hebben zeer strikte regels en je moet aan elke regel voldoen om ook maar een schijn van kans te maken om je geld terug te zien. Het produkt moet bij bepaalde winkeliers worden aangeschaft, in een bepaalde periode. De MiR zelf moet ingevuld worden en binnen 4 weken van de aankoop worden verstuurd. 1 fout op het MiR formulier en je kan fluiten naar je centen. Samen met het MiR formulier moet je ook altijd verschillende bewijzen van aankoop meesturen, meestal de faktuur en de uitgeknipte streepjesode, allemaal origineel, geen kopies!
Je vraagt je waarschijnlijk af waarom ik dit zo fantastisch vindt, al die onzin om mijn geld terug te krijgen en is een gewone korting weeral niet goed genoeg voor den amerikaan? Het antwoord is simpel, MiR worden meestal aangeboden bovenop een gewone korting, maw je krijgt 2 kortingen, een onmiddellijk en een iets later. Soms krijg je 2, 3 of 4 MiR per product met als gevolg dat je niks moet betalen of zelfs geld terug krijgt als je iets koopt!!! Het prijskaartje vermeldt altijd de prijs min de MiR (dus soms staat er $0 op). Amerikaan denkt, koopje, reageert een beetje verbaasd als er betaald moet worden aan de kassa maar zet toch door en maakt zichzelf wijs dat hij dat ding onmiddellijk opstuurt als hij thuis kom. 35% doet dat nooit en daarin ligt natuurlijk net de beauty van deze strategy, de koper denkt dat hij een koopje doet, koopt iets wat hij anders nooit zou kopen ("veel te duur normaal maar dit is een koopje!") en vergeet de MiR op te sturen.
De kortingen die je via een MiR kan terug krijgen varieren maar zijn soms ronduit spectaculair. Ik heb me net 3 SanDisk 16 GB Extreme III Compact Flash 30Mb/s Memory kaarten aangeschaft voor $325. Niet omdat ik ze nodig heb, maar omdat er een MiR van $300 bij zat, totaalprijs dus voor mij, $25 of ongeveer $8 per kaart. Ik verlap er 2 op eBay voor $100 per stuk en hou er een voor mezelf. Ik ben dus 1 16 GB kaart en $175 rijker gewoon omdat ik mijn MiR opstuur. Men heeft mij nog nooit een refund gewijgerd.
Uw man vanbinnen,
Mark
www.standaard.be/amerikatest
Ik moet toegeven, de herfst is mijn favorite seizoen hier in California. Het is nog lekker warm overdag maar tegen de avond wordt het heerlijk fris. Af en toe dreigt het te regenen maar meestal blijft die achterwegen tot diep in November. Perfect weer voor herfstwandelingingen en een laatste weekendje kamperen in de bossen.
En dan is er natuurlijk de lange aanloop naar kerstmis. Eind September springen plotseling overal zogenoemde Pumpkin Patches op, het startshot voor Halloween, de eerste van vele Holidays. Complete verwaarloosde en onbruikbare lapjes grond worden omgetoverd door rondtrekkende boeren in pompoenen markten. Die spreiden hun waar (pompoenen in alle maten, vormen en kleuren) ten toon tussen gigantische springkastelen. Wat verder van de bewoonde wereld bij de echte boerkes bouwen ze enorme mais doolhoven waar je uren in kan verdwalen, of je kan een pony of hooi wagen besteigen en rondtoeren tussen de pompoenen. Allemaal om die oranje rakkers te kunnen verpatsen voor 10 keer meer geld dan je ze in de supermarkt kunt oppikken, aan enterpreneurschap ontbreekt het de mensen hier echt niet. (En natuurlijk is er in de verste verte geen alcohol te bekennen, iemand moest maar eens onder een aanrazende hooiwagen sukkelen.)
Onmiddellijk na Halloween begint dan de voorbereiding voor Thanksgiving, de meeste serene (want minsts gecommercializeerde) van alle Holidays. De pompoenen verdwijnen even plots als ze gekomen waren maar de boeren blijven ter plekke want de dag na Thanksgiving verschijnen er op dezelfde plaatsen waar eerder pompoenen preikten plotseling kerstbomen.
Dan zijn we al diep in Christmas Shopping Season beland, de tijd van het jaar dat Amerikanen hun credit kaarten het meest misbruiken. De herfst is namelijk niet alleen mijn favorite seizoen, ook Visa, Mastercard en Amex vinden het prachtig. Al de schulden die de mensen zich de volgende maanden op de hals halen is natuurlijk fantastisch als je 24% interest kan aanrekenen op die schulden. Hopelijk hebben de mensen hier iets geleerd van de afgelopen maanden en doen ze geen zotte dingen dit jaar, maar ik vrees er voor.
