Texas Hold'em

Na 5 jaar heb ik me eindelijk op een typische amerikaanse traditie gestort: Poker Night. Vorige vrijdag was het zover, met 16 venten, allemaal wanhopig op zoek naar een uitvlucht om het huis uit te mogen. De vader van een vriendin van ons Elise, Todd, had me uitgenodigd bij een vriend van hem die regelmatig een tournooitje opzet. Allemaal Poker kenners, en ik, nooit gespeeld, wel veel gezien op TV (poker is hier razend populair en je kan er miljoenen me verdienen). De regels van poker zijn vrij simpel, de ranking van de kaart-handen is net hetzelfde als bij Yatzhee, de strategy is een beetje zoals bij sjokken; liegt-ie of liegt-ie niet?

De variant die wij spelen (en die het meest populair is) noemt No-Limit Texas Hold'em. (De "No-Limit" betekent dat je op elk moment al je geld ("All In") kan inzetten, en dus verliezen.) De inzet was $40/persoon, daar kreeg je dan $2000 chips voor, je speelt totdat je al je chips verloren hebt of totdat je alle chips van iedereen in je bezit hebt. De pot zou worden verdeeld over de top 5, eerste plaats $260 (40% van de pot)! Ik had 1 tip gekregen van Todd: begin rustig en wacht op een goede hand zodat je niet na 5 minuten "All In" gaat en naar huis kan. En dat was mijn strategy, zolang mogelijk meegaan met het peleton en zien waar ik zou uitkomen.

Aangezien we met zoveel waren, starten we met 2 tafels van 8. Ik werd geflankeerd door 2 krasse knarren, de rest van het deelnemersveld was allemaal van rond mijn leeftijd. Na een uurtje spelen was het nog allemaal gelijkopgaand en mijn afwachtende strategy werkte want ik zat nog altijd mee te doen. Het probleem met afwachten is dat meespelen alsmaar duurder wordt, per ronde zijn er namelijk 2 spelers die moeten inzetten, de zogenaamde "Blinds" (small and big Blinds), en die blinds gaan elke 15 minuten omhoog. We begonnen aan $25/$50, maar na een uur zaten we al aan $200/$400. Dat wordt natuurlijk gedaan om te vermijden dat iedereen afwachtend speelt, zoals ik aan het doen was. Dus toen ik eindelijk eens een goede hand kreeg (Full House!), ging ik ervoor: "I Raise $1000" riep ik, precies of ik er nog $5000 achteraan ging gooien als het moest. Ik kan je verzekeren, mijn hart ging tekeer alsof mijn leven ervan af hing. Wie had dat gedacht dat een stom kaartspel zoveel emoties kon oproepen. En ondertussen moet je je voordoen alsof er niets aan de hand is. Iedereen die na jouw moeten wedden bekijkt je van top tot teen om een "tell" te zien. Ik probeerde elke beweging en oogcontact te vermijden. Zelfs als ze me iets vroegen probeerde ik niet te antwoorden, die mannen horen, rieken en zien paniek vanop 10 meter. Niemand durfde mee te gaan en ik collecteerde gewoon wat er al in de pot zat, daar kon ik nog wel even mee verder spelen. Maar de volgende hand had ik weeral een Full House, ongehoord is dat. En ik ging er weer voor. Natuurlijk was iedereen nu niet meer zo terughoudend, die dachten natuurlijk dat ik hun eens even van hun centen ginf weg-bluffen, en deze keer gingen er een paar "suckers" mee. De volgende kaart (turn) deed ik het wat minder aan, altijd een teken van zwakte in Poker, en dus vielen ze me aan van alle kanten, "I raise", "I raise" etc. Toen het terug bij mij kwam zei ik "I re-Raise", en dat is dan weer een teken van "I got you guys", ik heb je in mijn val gelokt, en jullie zijn er allemaal ingestonken. Op dat moment wordt er niet meer ge-raised meestal, maar aangezien ze al zoveel geld in de pot hebben zitten, en ze waarschijnlijk denken dat ze toch nog een kans maken, callen ze. Toen ik hun de Full House liet zien konden ze er niet echt mee lachen. En vanaf toen had ik hun respect verdiend, schouderklopjes allom.

In cruise mode haalde ik de laatste 8 en werden de 2 tafels gecombineerd. En wat bleek; ik had de meeste chips! Dat is vrij belangrijk omdat je dan iedereen kan coveren (als zij "All In" gaan kan ik meegaan, moest ik verliezien kan ik gewoon doorspelen) en natuurlijk is er ook het psychologische voordeel, je kan een beetje de Bully uithangen, potten stelen etc., dat had ik op TV gezien. Vanaf toen begon ik zeer agressief te spelen en 1 voor 1 schakelde ik de rest uit, totdat we nog met 6 waren. Alleen de top-5 werd uitbetaald dus moest er nog eentje verdwijnen ("We're on The Bubble"). Dat liet ik aan iemand anders over en toen waren we nog met 5: "We're in the money".

Ik dacht, screw this, ik ga ervoor en begon weer agressiever te spelen en plotseling waren we nog met 2. "Heads-up play" brengt weer een heel andere dimensie met zich mee, meer strategy, de Blinds waren toen $1500/$3000 dus er zit zowieso $4500 in de pot en de "hands" die je moet spelen hebben meestal een veel lagere ranking. Ik had 4-5 maal zoveel chips als mijn tegenstander, Chris, hij mompelde "This is going to be difficult." en ik antwoorde, "Yeah, for you." De scene was gezet, iedereen stond rond te tafel en de eerste kaarten werden gedeeld. Chris ging onmiddellijk All In en aangezien me dat niet zoveel ging kosten gin ik mee. Hij won de hand en verdubbelde zijn chip stack ("Double Up"). 2 All Ins later had hij evenveel chips als mij: so much for domination. "The Belgian Bomber" leek eraan voor de moeite. Maar ik kreeg me daar toch een paar goede handen en ging "slow" spelen. Aangezien ik agressief was heel de avond dacht Chris dat ik niks had en hij begon chips in te pot te gooien. Ik won de helft van zijn chips en ik was weer in mijn dominante positie.

Toen ik een A-K gedeeld kreeg ging ik All In. Chris had A-6 en ging onmiddellijk mee, In met al zijn chips. Dit was het dan, als ik de hand win, win ik het tournooi. De flop levert niks op, de turn een A en de river een 10, ik win met een paar A's en een K kicker. Ik kon het niet geloven, Chris bleef maar staren naar de kaarten, die kon het ook niet geloven; verloren van een amateurke. Jongens was me dat stresserend, en plezant tegelijkertijd.

Het eerste wat ik dacht was, hoe kan je dit spel spelen als er miljoenen op tafel liggen, ik kreeg bijna een attack voor $260. Ze hebben me op de lijst gezet voor het volgende tournooi maar ik weet niet of ze me nu nog gaan uitnodigen ;-). Als ze hun gled terug willen verdienen zullen ze wel moeten.

Uw man vanbinnen,
Mark.